Μπορεί να λέγεται «πάπια της Βομβάης», στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται για πάπια, αλλά για ένα ψάρι το οποίο ζει στη θάλασσα που περιβάλλει την πόλη της Ινδίας. Αρκετά αποκρουστικό στην εμφάνιση, είναι ζελατινοειδές, σε ροζ απόχρωση, με ορθάνοιχτο στόμα.

Η ρίζα του περίεργου ονόματος του αποτελεί μεγάλο μυστήριο. Η λέξη θα μπορούσε να ήταν μια «αγγλοποίηση» του τοπικού ονόματος των Μαράτι για τα ψάρια, bombil, που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι και οι Βρετανοί δεν μπορούσαν να προφέρουν.

Ή ίσως το όνομα είναι ένας αγγλικός ιδιωματισμός που γεννήθηκε από την κραυγή των Μαράθι στις αγορές, «bomiltak» (σε ελεύθερη μετάφραση: «εδώ είναι το bombil»). Αλλά η πιο διάσημη εξήγηση είναι αυτή που έγραψε ο γεννημένος στην Ινδία Βρετανός συγγραφέας Farrukh Dhondy, στο βιβλίο του «Bombay Duck». Πιστεύει ότι το όνομα προήλθε από τα βρετανικά τρένα αλληλογραφίας που περιείχαν παραγγελίες αποξηραμένων ψαριών από την πόλη στο εσωτερικό της Ινδίας. Αυτά τα βαγόνια με τα φορτία έγιναν γνωστά ως «Bombay Dak» (η λέξη dak σημαίνει «ταχυδρομείο»).

Τα ψάρια Mombay duck μπορεί να μην είναι εμφανίσιμα, είναι όμως πολύ νόστιμα σύμφωνα με τους ντόπιους

Η αγάπη για αυτό το ψάρι εκτείνεται βαθιά μέσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς της πόλης. Aπό τους πρώτους κατοίκους της Βομβάης, οι ψαράδες Koli αλάτιζαν και έψηναν στον ήλιο τα ψάρια, μαζεύοντάς τα σε μεγάλες σειρές από μπαμπού, για εκατοντάδες χρόνια.

Τα ψάρια αφήνονται να στεγνώσουν στον ήλιο

Το στέγνωμα των ψαριών έδινε μια έντονη μυρωδιά που οι Βρετανοί αποικιστές πίστευαν ότι ήταν επιβλαβής για την υγεία τους, αν και αργότερα άρχισαν να την αγαπούν. Αυτά τα αποξηραμένα ψάρια, που τρώγονται κατά τη διάρκεια των μουσώνων, προσφέρουν εκρήξεις συμπυκνωμένης, σχεδόν άγριας γεύσης όταν ενυδατωθούν και μαγειρευτούν σε κάρι ή σερβιριστούν τηγανισμένα ως συμπλήρωμα του dal και του ρυζιού. Οι ψαράδες Koli το τρώνε επίσης φρέσκο, τυλιγμένο σε φλογερό masala, ή ημιαποξηραμένο (bambooke bombil) και μαγειρεμένο σε μια σάλτσα καρύδας.

Την «πάπια της Βομβάης» τη βρίσκουμε, επίσης, στην κουζίνα των περισσότερων κοινοτήτων που αγαπούν τα θαλασσινά της δυτικής ακτής Konkan της Ινδίας. Είναι σαφές ότι το ψάρι με το ασυνήθιστο αυτό όνομα δεν ανήκει μόνο στους Πάρσους, αλλά σε όλες τις κοινότητες της Ινδίας. Το βρίσκουμε στα πιάτα τους και στα τραγούδια τους, στα βιβλία τους, ακόμη και στα ονόματά τους: Το Boomla -η λέξη των Πάρσων για την πάπια της Βομβάης (Bombay duck)- είναι ένα αρκετά κοινό επώνυμο των Πάρσων.

Οι Πάρσοι, ή Παρσοί, ονομάζονται Πέρσες κυρίως πυρολάτρες που πρεσβεύουν τη θρησκεία του Ζωροάστρη, καλούμενη και Παρσισμός. Αποτελούν κλειστές θρησκευτικές κοινότητες που βρίσκονται σε περισσότερο ποσοστό εγκατεστημένες σε Ινδία, Ιράν, ανατολικό Ιράκ και λιγότερο σε άλλες χώρες της Νότιας Ασίας και της Άπω Ανατολής, όπως στην Ιαπωνία. Οι Παρσί κατάγονται από τους αρχαίους Πέρσες Ζωροάστρες οι οποίοι μετανάστευσαν κυρίως προς την Ινδική Χερσόνησο κατά την αραβική εισβολή του 636-651 μ.Χ. για να βρουν καταφύγιο από την καταδίωξη των μουσουλμάνων.

Τόσο αγαπητή είναι η πάπια της Βομβάης, που όταν τα ψάρια απαγορεύτηκαν το 1977 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή δεν συμμορφώθηκαν με τους νόμους περί υγιεινής, ο Βρετανός επιχειρηματίας Ντέιβιντ Ντελάνι έδωσε μάχη για να ανατρέψει την απαγόρευση για τέσσερα χρόνια.

Τα συγκεκριμένα ψάρια είναι πολύ δημοφιλή στην Ινδία

Το ψάρι τρώγεται φρέσκο ​​ή παραδοσιακά αποξηραμένο στον ήλιο στην παραλία, για να μη χαλάσει η μαλακή σάρκα του. Αυτή η πρακτική στο ύπαιθρο, αντί για πάγωμα και κονσερβοποίηση, οδήγησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φοβάται τη βακτηριακή μόλυνση και να απαγορέψει την εισαγωγή της.

Ενώ η Ύπατη Αρμοστεία της Ινδίας ξεκίνησε μια εκστρατεία «Save Bombay Duck» και παρότρυνε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προσαρμόσει τους κανονισμούς για τα αποξηραμένα ψάρια, ο Ντέιβιντ Ντελάνι, επιχειρηματίας και έμπορος χονδρικής από το Μπέρμιγχαμ, μελέτησε τις συσκευασίες στη Βομβάη και αγωνίστηκε για την εισαγωγή των ψαριών. «Για μένα η απαγόρευση της ΕΕ για το Bombay Duck ήταν υπερβολική απαγόρευση!», είχε πει τότε στο BBC.

Φωτογραφίες: Shutterstock