Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη λίγο πριν τα 40 της χρόνια, εκεί όπου η κοινωνία, τα στερεότυπα αλλά και τα αθλητικά συνήθη βάζουν «ταβάνι», έγραψε ιστορία, κατακτώντας μέσα σε 4 ημέρες(!) όχι μόνο ένα αλλά δύο (!) χρυσά μετάλλια στα 35 χλμ και 20 χλμ βάδην, αποστομώνοντας πανηγυρικά κάθε ιδεοληπτική προσέγγιση περί επάρκειας και ηλικίας.

Η Ολυμπιονίκης του επί κοντώ, η Κατερίνα Στεφανίδη έσπευσε να την συγχαρεί, δίνοντας μια οφειλόμενη απάντηση σε όλους όσοι θεωρούν, πως ο αθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης τα 30 χρόνια, με τις συγκινητικές της δηλώσεις στο twitter.

Η 32χρονη Κατερίνα Στεφανίδη, η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια, που στο Μόναχο έγινε και θρύλος του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στίβου, με ένα μοναδικό επίτευγμα.

Η υπέροχη Κατερίνα βρέθηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου έχοντας σημειώσει άλμα 4,75 μέτρων καταρρίπτοντας το φετινό της ρεκόρ.

Έτσι είναι η πρώτη στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, που κατακτά 4 μετάλλια στην ίδια διοργάνωση…

Σαφώς δεν είναι η πρώτη φορά, που μια σπουδαία γυναίκα, γενναιόδωρα, ανιδιοτελώς, στηρίζει μια άλλη σπουδαία γυναίκα.

Άλλωστε όταν γυναίκες στηρίζουν γυναίκες γίνονται θαύματα!

Αν σταθούμε όμως, λίγο πιο προσεκτικά στη σχέση αυτών των δύο γυναικών, υπάρχει μεταξύ τους, ένα τεράστιο κοινό αφήγημα, που είναι γνωστό αν και ανείπωτο στις ίδιες και που ενώνει πολλές ακόμη γυναίκες…

Η αναγνώριση της ανθεκτικότητας.

Η διάκριση της πίστης στο σκοπό. Η τιμή στην πίστη και στην αφοσίωση. Η αλληλεγγύη της μίας προς την άλλη. Η ίδια η αντοχή, σωματικά, ψυχικά, κοινωνικά… Η ατέρμονη πάλη στα στερεότυπα.

Κι ας είναι δύο διαφορετικές γυναίκες, με άλλα δεδομένα στη διαδρομή τους, άλλες καταβολές κι άλλες επιλογές, αυτά, που τις ενώνουν είναι πέρα από τον αθλητισμό.

Παρούσες ψυχή τε και σώματι και οι δύο τους, χρειάστηκε να αποδείξουν πολλές φορές όχι μόνο ποιες είναι αλλά και ποιες δεν είναι και δεν θα συμβιβαστούν για να γίνουν ποτέ!

Και οι δύο τους σταμάτησαν, αποσύρθηκαν, έκαναν παύση, ζύγισαν τα δεδομένα τους μα ποτέ δεν τα παράτησαν!

Η Αντιγόνη, έσπασε το ηλιακό κατεστημένο και φίμωσε διά παντός κάθε έναν, που περιφέρει με ευκολία θεωρίες για τη χρησιμότητα μιας γυναίκας βάσει της ηλικίας γέννησής της, όχι μόνο κοινωνικά αλλά και στο σαφές και γενιώδες περιβάλλον του πρωταθλητισμού, όπου η αποστολή και η φιλοδοξία ενός πρωταθλητή μετριέται στο χιλιοστό, στο κλάσμα του δευτερολέπτου, σε κάθε μικρομονάδα, που κρίνει με ατέρμονη αυστηρότητα τον εξαιρετικό από τον απόλυτα άριστο.

Η κοπέλα αυτή, που τερμάτισε 8η στους Ολυμπιακούς στα 37 της και σαγήνεψε το Πανευρωπαϊκό πάνθεον στα 38 της, έγινε τόσο σοφή ακούγοντας τον εαυτό και τους προπονητές της, την ψυχή και τα όνειρά της, παρά τη γνώμη του κόσμου, των πολλών, του «χάρακα» που μετρά ηλικίες και δυνατότητες. Προπονούμενη, σπουδάζοντας και αποφοιτώντας από τα ΤΕΦΑΑ, δουλεύοντας στο τσιπουράδικο της μαμάς της, χρόνια τώρα, στηρίζοντας την οικογένειά της, τις αδερφές της, η ίδια η Αντιγόνη ήξερε πολύ καλά να μεταφράζει τη σωματική και συναισθηματική της ευφυΐα σε σκοπό και πλάνο για να πετύχει.

Σε αυτή τη γνησιότητα στάθηκε η Κατερίνα Στεφανίδη σύμμαχος. Ηθικός και συναισθηματικός χορηγός!

Η Κατερίνα, ένας άνθρωπος χαρισματικός ομοίως, μέσα από άλλη διαδρομή, άντεξε να μη συνθλιβεί ανάμεσα στις απαιτήσεις του Stanford University, ενός από τα πέντε πιο σπουδαία πανεπιστήμια στον κόσμο και να αποτελέσει η ίδια για τον εαυτό της ως Νευροψυχολόγος το πιο μεγάλο στοίχημα και αντικείμενο μελέτης της Ψυχολογίας του αρίστου. Γνωρίζοντας πόσο κοντά και πόσο μακριά χρειάζεται να φυτεύει κανείς, αντοχή και πείσμα για να θερίζει ανθεκτικότητα στις τόσες ενδογενείς κι εξωγενείς δυσκολίες, έβαλε άνω τελεία στο διδακτορικό της και σάρωσε στα αθλητικά παγκοσμίως, κάνοντας επιστήμη κι αθλητισμό συγκοινωνούντα δοχεία.

Όχι γιατί αυτός ήταν ένας καθωσπρεπισμός μεταξύ τους, αλλά διότι ήταν ένας κώδικας να παρακινήσουν όλες αυτές τις γυναίκες, που κάθε μέρα αγωνίζονται από κάθε “στίβο” της ζωής να μην τα παρατήσουν…

Να συνεχίζουν… όχι μόνο να βγουν από το κουτί, αλλά μαζί όλες να καταργήσουμε τα κουτιά…

Απέναντι σε αυτό το μάθημα ζωής, που μας πρόσφεραν με περίσσεια γενναιοδωρίας, πέρα από τα αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας, που μας φούσκωσαν τα πνευμόνια, οφείλουμε όλοι, πολιτικοί, κοινωνία, γυναίκες και άνδρες, που πανηγυρίζουμε και ποστάρουμε στα κοινωνικά δίκτυα τον άθλο τους, περίσκεψη, αυτοκριτική, σεβασμό και την επόμενη ημέρα!

Από την Πολιτεία και εμάς τους πολιτικούς για την οργανωμένη τους υποστήριξη μέχρι την κοινωνία συνολικά.

Να τους θυμόμαστε και την επόμενη ημέρα, πηγαίνοντας στα στάδια, όπου αγωνίζονται μόνες και μόνοι σε μικρότερης κλίμακας αγώνες, για να τους εμψυχώνουμε αλλά και να γεμίζουμε κερκίδες, που φέρνουν χορηγικές υποστηρίξεις. Να αναθεωρήσουμε πρότυπα και influencers, που ακολουθούμε μανιακά και να κοιτάξουμε έξω από το «κουτί»…

Εκεί που με «πνευμόνι», επιμονή και ανθεκτικότητα γίνονται μικρά θαύματα και προσφέρονται αφιλοκερδώς μαθήματα ζωής.

Συγχαρητήρια όχι μόνο για το τί πετύχατε Κυρίες μου, αλλά για το ποιες είστε!

#mazipiodynates