Δύο παιδιά στη Φολέγανδρο κυνήγησαν μία τυφλή γάτα, η οποία έπεσε και εγκλωβίστηκε σε μια άδεια πισίνα και στη συνέχεια ο ένας από τους δύο μαθητές άρχισε να την κλωτσάει αλύπητα και ο άλλος βιντεοσκοπούσε με το κινητό του. Όταν πίστεψαν ότι η γάτα ήταν νεκρή, έφυγαν χοροπηδώντας, όπως κατέγραψε κάμερα ξενοδοχείου.
Δεν θα μείνω στην καταγγελία, ούτε στην εντολή να βεβαιωθεί και διοικητικό πρόστιμο 30.000 ευρώ σε βάρος των γονέων του αγοριού, που φαίνεται να κλωτσάει αλύπητα το ζώο (στην Ελλάδα περισσότερο «συμφέρει» να σκοτώσεις άνθρωπο παρά ζώο) ούτε και στη ενίοτε μισανθρωπία κάποιων ακραίων φιλόζωων, που προκαλεί την κοινή λογική, πιστεύοντας πως μόνο αυτοί μπορούν να αποδίδουν τον… τίτλο της φιλοζωίας στους υπόλοιπους «κοινούς θνητούς»…
Θα μείνω, όμως, στη συμπεριφορά κάποιων παιδιών, γενικότερα, στην εποχή μας, που από πολύ μικρά δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να χτυπήσουν, να βασανίσουν, να αυθαδιάσουν, να κοροϊδέψουν, να βρίσουν, να μην αποκριθούν στην καλημέρα που τους απευθύνεις. Κανένας σεβασμός στους μεγαλύτερους, κανένας σεβασμός στους συνομήλικους, κανένας σεβασμός στα ζώα, στην ίδια τη ζωή… Το bullying «ζει και βασιλεύει», οι θύτες ηρωποιούνται στον σχολικό περίγυρο, τα θύματα οδηγούνται μέχρι και στην αυτοκτονία…
Κι ακολουθεί η δικαιολογία από γονείς και εκπαιδευτικούς «ε, παιδιά είναι… παίζουνε». Δεν λέω, έξυπνο να παρουσιάζεις την αδιαφορία σαν προστατευτικότητα, αλλά είναι επικίνδυνη επιλογή, κυρίως για την επιβλαβή επίδραση που έχει στα ίδια τα παιδιά…
Πρέπει, λοιπόν, αυτές οι συμπεριφορές να μας προβληματίζουν, όχι για να αερολογούμε και να κοκορευόμαστε για το πόσο τέλεια, ευαίσθητα και καλά είναι τα δικά μας τα παιδιά(!), αλλά για να δουλέψουμε λίγο παραπάνω στο σπίτι και στο σχολείο το θέμα της συμπεριφοράς και κυρίως των αξιών, πάνω στις οποίες οικοδομείται μια πολιτισμένη και δημοκρατική κοινωνία, όπως αυτή που θέλουμε να ζούμε…