«Μέσα στο σκοτάδι της ανθρώπινης δοκιμασίας, χρειαζόμαστε περισσότερο η μία την άλλη να γίνουμε τείχος, να σπάσουν οι σιωπές»

Μοναδική η ανταπόκριση των γυναικών στο 2^οσυνέδριο της πρωτοβουλίας

Το αδιαχώρητο επικράτησε και στο 2^ο Συνέδριο «Μαζί πιο δυνατές» που διοργανώθηκε χθες στις Σέρρες με πρωτοβουλία της Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου της ΝΔ και Βουλευτή Σερρών κ. Φωτεινής Αραμπατζή, με γυναίκες από την πόλη αλλά και απ’ όλο τον Νομό να κατακλύζουν το συνεδριακό κέντρο του ELPIDA RESORT & SPA για να συμμετάσχουν σε μία συζήτηση ιδιαίτερα επίκαιρη και σημαντική, αν και επώδυνη συνάμα, με θέμα «Κοιτώντας κατάματα τα πολλά πρόσωπα της γυναικείας κακοποίησης».

«Σήμερα είναι μια ημέρα γεμάτη τόλμη και συνάμα γεμάτη συγκίνηση» ανέφερε στην ομιλία της η κ. Φωτεινή Αραμπατζή τονίζοντας πως υλοποιήθηκε η υπόσχεση, που δόθηκε τον Μάιο, στο 1^ο Συνέδριο, ώστε η πρωτοβουλία «ΜΑΖΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΕΣ» να είναι μια ζώσα δράση, σταθερή, ενεργή και κυρίως ουσιαστική, δίπλα σε κάθε γυναίκα, που έχει ανάγκη στήριξης «κυρίως μετά, όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας, γιατί εκεί, γιατί τότε, σε αυτά τα δυσκολεμένα σκοτάδια της ανθρώπινης δοκιμασίας, χρειαζόμαστε περισσότερο η μία την άλλη και πρέπει να γίνουμε τείχος η μία για την άλλη για να σπάσουν οι σιωπές».

«Η στήριξη της γυναίκας δεν είναι μόδα, είναι ανάγκη»

«Σήμερα είμαστε εδώ για να κάνουμε κάτι πολύ θαρραλέο» υπογράμμισε η κ. Αραμπατζή «να κοιτάξουμε χωρίς φόβο, ντροπή κι ενοχή, κατάματα τα πολλά πρόσωπα της γυναικείας κακοποίησης. Κάποιοι ίσως πουν, είναι μόδα, συνεχώς γίνονται εκδηλώσεις για τη γυναίκα, κινήματα, πρωτοβουλίες… Δεν είναι μόδα, δυστυχώς, είναι ανάγκη! Η καλλιέργεια της πεποίθησης πως είναι μια μόδα, είναι η αρχή του κακού για κάθε τύπου άλλοθι από τους κακοποιητές».

Όσον αφορά τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών, που φαίνεται να πληθαίνουν, τόνισε πως οι ειδικοί δεν μιλούν για έξαρση αλλά για αλλαγή στη διαχείρισή τους: «Οι γυναίκες πλέον μιλούν, ανοίγουν τα στόματα, ζητείται βοήθεια, ακούγεται η γυναίκα και προσφέρεται η βοήθεια. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε την πρόσβαση των γυναικών και των κοριτσιών σε ποιοτικές, πολυτομεακές υπηρεσίες, που είναι απαραίτητες για την ασφάλεια, την προστασία και την ανάρρωσή τους, ειδικά για εκείνους τους πληθυσμούς, που ήδη υφίστανται πολλαπλές μορφές διακρίσεων, σε υπηρεσίες όπως η πλατφόρμα Metoo, τα 43 Συμβουλευτικά Κέντρα, οι 19 Ξενώνες Φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, η 24ωρη γραμμή SOS 15900 και το πρόσφατα ψηφισμένο, κουμπί πανικού».

«Η βία και η κακοποίηση είναι πρόβλημα της κοινωνίας»

Στη συζήτηση, που θέτει το πλαίσιο απόδοσης της δικαιοσύνης, η Σερραία Βουλευτής επισήμανε πως υπάρχουν κενά, όμως έχουν γίνει σημαντικά βήματα στη θωράκιση του ποινικού μας συστήματος και στη δίκαιη, στη ζητούμενη αυστηροποίηση των ποινών ειδεχθών εγκλημάτων, που μέχρι πρότινος αντιμετωπίζονταν με ποινές- χάδι, υπογράμμισε ωστόσο πως: «όσο κι αν πιστεύω ότι η αυστηροποίηση των ποινών και της έκτισης της ποινής είναι δικαιοπολιτικά αναγκαίες και λειτουργούν αποτρεπτικά για τους επίδοξους δράστες, στην ουσία η κακοποίηση, η βία, η κακομεταχείριση κατά των γυναικών, των παιδιών, των ανθρώπων, είναι πρόβλημα της κοινωνίας.

Δεν είναι πρόβλημα της Αστυνομίας, του Εισαγγελέα και του σωφρονισμού.

Όταν τα πράγματα φτάσουν εκεί, μιλάμε ήδη για καταστολή του προβλήματος…

Αυτό που χρωστάμε όμως στις γυναίκες του κόσμου, είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ.

Γιατί οι πληγές, που ανοίγει η βία στον ψυχισμό και στη συμπεριφορά είναι πολύ περισσότερες και πιο βαθιές από κείνες στο σώμα. Η βία παίρνει την ΑΝΘΡΩΠΙΑ και είναι τρομακτικό να το συνειδητοποιούμε…».

Όσο για τα στερεότυπα, που συντηρούνται, σημείωσε ότι πρέπει κι εδώ να ανοίξουν οι «ηθικοί φάκελοι»: «Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν είναι πάντα οι άντρες οι κακοποιητές των γυναικών. Γυναίκες κακοποιούν γυναίκες. Μάνες κακοποιούν παιδιά. Γυναίκες σε θέση εξουσίας κακοποιούν παιδιά. Γυναίκες συναινούν σε κακοποίηση κοριτσιών. Γυναίκες σιωπούν για άλλες γυναίκες, που κακοποιούνται. Το κακό δεν έχει φύλο. Και η μεγαλύτερη νίκη του κακού, η πιο ζοφερή στιγμή της συμφιλίωσης με τη βία είναι η πίστη στην πεποίθηση πως δεν υπάρχει, πως δεν συμβαίνει, πως είναι ψέμα, πως φταίει το θύμα, πως πάντα φταίει το θύμα…».

«Η δική μας ευθύνη»

«Η αντιμετώπιση για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, για να πετύχει,πρέπει να μας συμπεριλάβει όλες και όλους ανεξαιρέτως» τόνισε με νόημα η κυρία Φωτεινή Αραμπατζή και πρόσθεσε ότι: «ο νόμος, η δικαιοσύνη, οι υπηρεσίες και οι φορείς θα κάνουν τη δουλειά τους, εμείς, όμως, πρέπει να καλλιεργήσουμε την επίγνωση, την παιδεία, την νοοτροπία σε κάθε νέα γενιά, του σεβασμού προς τον άνθρωπο, του δικαιώματος στην ισότητα και στην ασφάλεια, του δικαιώματος κάθε γυναίκας να έχει ίσες ευκαιρίες και να μπορεί, να ντύνεται, να μιλά, να δημιουργεί, να εργάζεται και να υπάρχει στην κοινωνία, όπως η ίδια θέλει με αντίστοιχο σεβασμό από και προς τους συνανθρώπους της.

Όταν θα φτάσουμε σε έναν κόσμο, που το φύλο, το μήκος της φούστας, το χτένισμα των μαλλιών, το χρώμα του κραγιόν και το λίκνισμα στο χορό θα έχουν πάψει να είναι η θρασύτατη δικαιολόγηση της κακοποίησης και του βιασμού, τότε ΝΑΙ θα έχουμε μετακινηθεί προς τον πολιτισμό. Όταν το παιδί θα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να είναι παιδί και να παίζει και όχι να κακοποιείται και να βιάζεται, να πηγαίνει σχολείο και να νιώθει ασφάλεια, τότε ΝΑΙ θα έχουμε μετακινηθεί στον πολιτισμό».

Για την ευθύνη της ίδιας της κοινωνίας σημείωσε πως οι γυναίκες – θύματα πολλές φορές δεν ζητούν βοήθεια γιατί πέρα από τον φόβο, που τους γεννά ο κακοποιητής τους, έχουν και τον φόβο «τι θα πει ο κόσμος».

Έκανε λόγο μάλιστα και για το χρέος απέναντι στις αδικοχαμένες γυναίκες – θύματα, καθώς «έχουμε κι εμείς μια τεράστια ευθύνη, την κοινωνική ευθύνη, να μην πάει ο δικός τους πόνος χαμένος, να μην έχουν φύγει μάταια».

Κώστας Καραμανλής: «Συγχαίρω τη Φωτεινή για την ιδέα και την υλοποίηση της διοργάνωσης»

Χαιρετισμό στο 2^ο Συνέδριο απέστειλε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Κώστας Καραμανλής, ο οποίος είχε δώσει το παρών και στην 1^η διοργάνωση, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Πρωτοβουλίες όπως αυτή αξίζουν την υποστήριξη όλων μας. Γιατί ενημερώνουν, παρακινούν, αφυπνίζουν και τελικά μπορούν να λειτουργήσουν ως μοχλός εγρήγορσης αλλά και ενδυνάμωσης.

Γι’ αυτό, θα ήθελα να συγχαρώ την καλή συνάδελφο, Φωτεινή Αραμπατζή για την ιδέα και την υλοποίηση της σημερινής διοργάνωσης, αλλά και όλους τους εκλεκτούς ομιλητές, που ταξίδεψαν ως την πόλη μας για να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους.

Ο κύκλος της βίας κατά των γυναικών πρέπει να σπάσει και είμαστε όλοι μαζί σε αυτό».

Μια συγκλονιστική εξομολόγηση από την Ελεονώρα Μελέτη

«Χωρίς ανάσα» άφησε το κοινό η Δημοσιογράφος και Συγγραφέας Ελεονώρα Μελέτη, όταν σε σημεία της ομιλίας της αναφέρθηκε σε προσωπικά της βιώματα λεκτικής βίας, που υπέστη, από την αρχή της καριέρας της στον λαμπερό -κατά τ’ άλλα- χώρο της τηλεόρασης. Μάλιστα, η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν -απαριθμώντας τα «βέλη» που εισέπραττε για την επαγγελματική της επάρκεια από προϊσταμένους ή συνεργάτες αλλά και από κριτικές σε περιοδικά και εκπομπές- η φωνή της «έσπασε», προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της:

«“Απορώ πώς σε πληρώνουν. Είσαι πραγματικά μία άχρηστη. Είσαι παντελώς ατάλαντη. Δεν πρόκειται ποτέ να διακριθείς σ’ αυτό, που έχεις επιλέξει. Δεν μπορείς να υπηρετήσεις ούτε την ψυχαγωγία, ούτε την ενημέρωση”. Αυτά είναι κάποια λόγια, που έχω ακούσει από ανθρώπους του χώρου της λάμψης. Και θέλω να σας ρωτήσω πώς θα νιώθατε αν βλέπατε το όνομά σας σε περιοδικά και εφημερίδες ή παρακολουθούσατε εκπομπές κι ακούγατε ανθρώπους, που δεν σας γνωρίζουν, να μιλάνε με τον χειρότερο τρόπο, γι’ αυτό, που εκείνοι θα θέλανε να είστε: “Το κορίτσι είναι ένας διάττοντας αστέρας, ξεκάθαρα αντιπαθής. Σε μια συναυλία μασούσε τσίχλα σαν κατσίκα, ήθελα να της σκάσω μια στα μούτρα. Δεν αντέχω να τη βλέπω. Είναι ένα κακέκτυπο. Ακόμη και στην αντιγραφή των άλλων, βαθιά αποτυχημένη. Παραδέχτηκε, για να προκαλέσει οίκτο -μέχρι εκεί φτάνει το θράσος της- ότι είναι του γιατρού” Και ο τίτλος που συνόδευε τα σχόλια: “Φέρτε τον ζουρλομανδύα για τη Μελέτη”».

«Βέβαια, μέσα σε όλο αυτό, υπήρχε μια έντονη δόση αλήθειας: είχα ζητήσει βοήθεια από ψυχολόγο. Γιατί, επί τρία ολόκληρα χρόνια, στο ξεκίνημα της πορείας μου ντρεπόμουν να βγω από το σπίτι μου. Είχα γίνει ανθρωποφοβική…» εξομολογήθηκε με δάκρυα στα μάτια, εισπράττοντας το πιο ζεστό και ενθαρρυντικό χειροκρότημα του κοινού…

Μανόλης Σφακιανάκης: «Η Ελλάδα δεν είναι χώρα κακοποιητών»

Στην εκδικητική πορνογραφία και στα χαρακτηριστικά του sextortion, αλλά και στους κινδύνους του διαδικτύου επικέντρωσε την ομιλία του ο Διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Κυβερνοασφάλειας CSI κ. Μανόλης Σφακιανάκης, εμπνέοντας εξαρχής ένα αίσθημα ασφάλειας στο κοινό λέγοντάς του «είμαι εδώ για να σας βοηθήσω να διώξετε από δίπλα σας το κακό».

«Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να δουν την οθόνη του κινητού τους. Είναι αυτό ζωή; Να μην μπορείς να κοιτάξεις την οθόνη;» αναρωτήθηκε εκφράζοντας την ικανοποίησή του για το έργο που άφησε πίσω του και συνεχίζεται με επιτυχία στην ΕΛ.ΑΣ., όσον αφορά στο ηλεκτρονικό έγκλημα: «Αυτή είναι η χαρά μου. Υπάρχει συνέχεια. Όλοι αυτοί, που συλλαμβάνονται συγγραφείς κλπ. εντοπίζονται με την τεχνολογία που, επί των ημερών μου, ενισχύθηκαν οι υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ.»

Όσον αφορά τα περιστατικά κακοποίησης, γυναικών και παιδιών, που βγαίνουν στην επιφάνεια καθημερινά, ο κ. Σφακιανάκης ξεκαθάρισε ότι: «Η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο δείκτη κακοποίησης γυναικών και παιδιών. Θα μου πείτε, κάθε μέρα δημοσιοποιούνται περιστατικά, χθες βγήκε το θέμα με την Κιβωτό, γιατί βγαίνουν όλα τώρα; Όπως και στο Metoo, καταγγέλθηκαν εκατοντάδες περιπτώσεις. Γιατί; Γιατί τώρα είναι έτοιμος ο κόσμος να μιλήσει. Τώρα οι γυναίκες έχουν το θάρρος να μιλήσουν. Δεν πάει να πει, όμως, ότι η χώρα μας είναι χώρα κακοποιητών. Έλεος! Δεν μπορώ να το ακούω αυτό, ως ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει στο έγκλημα. Υπάρχουν περιπτώσεις, αλλά είναι μετρημένες».

Μέμα Σιμωνετάτου: «Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις διατάξεις που μας προστατεύουν»

Στο νομικό πλαίσιο, που θωρακίζει τα θύματα της ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας αναφέρθηκε στην ομιλία της η έγκριτη Δικηγόρος κ. Μέμα Σιμωνετάτου:

«Είναι σημαντικό να έχουμε γνώση για τις διατάξεις, που μας προστατεύουν, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τα μέτρα, που έχει λάβει η Πολιτεία για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τη ζωή μας με ασφάλεια, αν έχουμε πέσει θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς».

Έδωσε μάλιστα κάποια πολύ ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, όπως ότι οι γυναίκες ηλικίας 15-44 κινδυνεύουν περισσότερο να πέσουν θύματα βιασμού ή ενδοοικογενειακής βίας παρά καρκίνου, τροχαίου ατυχήματος, πολέμου ή ελονοσίας. Επίσης, ότι ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών, που κυμαίνεται μεταξύ 55%-95% δεν καταγγέλλει ότι έχει πέσει θύμα ενδοοικογενειακής ή άλλης μορφής βίας, γεγονός που καθιστά την έμφυλη βία ένα «αόρατο φαινόμενο».

Καθηλωτική η Μαριάννα Αντωνακάκη: «Είμαι ένα παιδί, που γεννήθηκα στα 19 μου»

Στα ευρήματα ερευνών για τις «Αντίξοες εμπειρίες στη βρεφική ηλικία – A.C.Es» αναφέρθηκε η Δημιουργός του Nowletsplay Ψυχοθεραπεύτρια, Παιγνιοθεραπεύτρια κ. Μαριάννα Ατωνακάκη, η οποία εστίασε στην ψυχική υγεία του παιδιού μετά από κακοποίηση ή παραμέληση και στα τραύματα, που κουβαλά στην ενήλικη ζωή του.

Η κ. Αντωνακάκη καθήλωσε το κοινό όταν εξομολογήθηκε, με τη σειρά της, την δική της προσωπική ιστορία:

«Είμαι ένα παιδί, που γεννήθηκα στα 19 μου, γιατί τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μου, ήταν πολύ άσχημα. Ήμουν ένα παιδί, που δεν με ήθελε κανείς. Ένα παραμελημένο παιδί. Δεν έχω βιαστεί ή κακοποιηθεί σεξουαλικά. Δεν μπορούσα, όμως, να δικαιολογήσω τον θυμό της μαμάς μου και το ξύλο, που έτρωγα. Οι πρώτες πλάτες, που έβλεπα να γυρίζουν, ήταν των γονιών μου. Έχω ελάχιστες παιδικές φωτογραφίες. Δύο ή τρεις. Το γεγονός ότι κατάφερα να μην μπλέξω άσχημα στη ζωή μου, ήταν μάλλον θέμα τύχης και ο λόγος που είμαι σήμερα εδώ και σας μιλάω, είναι για να φέρω την προσωπική μου ιστορία με έναν σκοπό για τα δικά μου παιδιά, τα παιδιά του κόσμου και για το εσωτερικό παιδί του κάθε ενήλικα»

Μίλησε, επίσης, για το τοξικό στρες και πώς επιδρά στον ψυχισμό του παιδιού, έθεσε στο κοινό, προς προβληματισμό και προσωπική αναζήτηση, το ερωτηματολόγιο της έρευνας A.C.Es και υπογράμμισε τις ευεργετικές επιδράσεις της αγκαλιάς, της υποστήριξης, της φροντίδας στον άνθρωπο.

Συνεπήρε το κοινό η Άννα Κανδαράκη: «Μια γυναίκα, που είναι μητέρα και επιτρέπει να κακοποιείται, κακοποιεί τα παιδιά της»

Θερμότατη ήταν η υποδοχή, που επιφύλαξε το κοινό στην Κλινική Ψυχολόγο, Διδάκτωρα της Ιατρικής Αθηνών κ. Άννα Κανδαράκη, η οποία από το 1^ο Συνέδριο ακόμη κατάφερε και ανέπτυξε έναν ιδιαίτερα ζεστό δεσμό μαζί του.

Η κ. Κανδαράκη αναφέρθηκε στα πολλά πρόσωπα της βίας εστιάζοντας στα βιώματα των θυμάτων, που δεν μπορούν να συγκριθούν με καμία θεωρία.

«Εμείς είμαστε οι πρώτες, που υποτιμάμε τη βία» τόνισε, αναφέροντας παράδειγμα θύματος, που «δικαιολόγησε» ως «όχι κάτι φοβερό» το γεγονός ο σύντροφός της να «σηκώσει χέρι».

«Ο έρωτας δεν έχει καμία σχέση με τη βία, δεν θέλουμε έρωτες, που βασανίζουν. Ο έρωτας δεν έχει πόνο, σε κάνει να ανθίζεις!» σημείωσε και πρόσθεσε ότι «τη ζωή πρέπει να τη ζήσουμε κι όχι να τη θυσιάσουμε. Κανένας που ζητάει θυσία, δεν έχει αγάπη μέσα του». Ζήτησε ακόμη από τις γυναίκες – θύματα να αναρωτηθούν: «τόσο λίγο με αγαπάω;» και να αναλογιστούν την κακοποίηση, που κάνουν στον ίδιο τους τον εαυτό.

«Μια γυναίκα, που είναι μητέρα και επιτρέπει να κακοποιείται, κακοποιεί τα παιδιά της» σημείωσε, εξηγώντας πως η μητέρα είναι το παράθυρο στο αύριο, η ελπίδα. Κι αν το παιδί τη βλέπει να κακοποιείται, κάτι σπάει μέσα του ανεπανόρθωτα: «Τα παιδιά βλέπουν ακόμη κι αυτά, που δεν βλέπετε εσείς οι ίδιες στον εαυτό σας και το βλέμμα της μητέρας για τη ζωή, είναι η κληρονομιά, που του αφήνει».

Τόνισε ακόμη ότι η βία, τόσο στην ενήλικη, όσο και στην ανήλικη ζωή, ξεκινά από την ενδοοικογενειακή βία και ότι ο εγκληματίας δεν γεννιέται, γίνεται:

«Όλοι μέσα μας έχουμε σκοτάδι και φως, όμως το θέμα είναι τι θα εξωτερικεύσουμε στον κόσμο».

Μίλησε ακόμη για τη διαγενεακή μεταφορά και το πόσο σημαντικό είναι για τη μητέρα να εκπαιδεύσει τα παιδιά της, την κόρη της να μην γίνει θύμα και θύτης του εαυτού της, τον γιο της να μην γίνει θύμα και θύτης κανενός.

Τέλος, σημείωσε πόσο σημαντικό είναι να μάθει η γυναίκα να φροντίζει τον εαυτό της και να μην θυσιάζει τον εαυτό της στον ρόλο του φροντιστή.

Σοκάρουν τα περιστατικά ενδοοικογενειακή βίας στις Σέρρες

Ξεχωριστή παρουσία στο Συνέδριο είχαν οι γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας, που στελεχώνουν το Γραφείο Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας, που λειτουργεί από τον Οκτώβριο στην Διεύθυνση Αστυνομίας Σερρών.

Στην παρέμβασή της, η προϊσταμένη του Γραφείου Αθηνά Κεραμάρη ανέφερε πως από τον Οκτώβριο που λειτουργεί η υπηρεσία δέχθηκε 42 καταγγελίες, 27 τηλεφωνικές από «ανθρώπους της διπλανής πόρτας» και 15 με αυτοπρόσωπη παρουσία. Για τις 26 περιπτώσεις σχηματίστηκε δικογραφία, για τις δύο εξ αυτών ενημερώθηκε εγγράφως η Εισαγγελία, για να διαταχθεί κοινωνική έρευνα όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης των μελών της οικογένειας και στις 14 δόθηκαν πληροφορίες για την παροχή βοήθειας από τα Κέντρα Συμβουλευτικής και τα Κέντρα Κοινότητας, που λειτουργούν στην Π.Ε. Σερρών.

Το συνέδριο παρακολούθησαν ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ.κ. Θεολόγος με τον Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Κελεμπέκη, ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, ο Δήμαρχος Σερρών κ. Αλέξανδρος Χρυσάφης, ο Δήμαρχος Εμμανουήλ Παππά κ. Δημήτρης Νότας, ο Δήμαρχος Νέας Ζίχνης κ. Παντελής Μπόζης, ο Πρόεδρος της ΝΟΔΕ κ. Θεόδωρος Καμπούρης, Αντιδήμαρχοι, Εκπρόσωποι Επιστημονικών και Πολιτιστικών Συλλόγων καθώς και πολλές ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί από τα Γραφεία Κοινότητας, που είναι υποδοχείς των καταγγελιών κακοποίησης και βίας.

Την εκδήλωση παρουσίασε η Δημοσιογράφος Μαρία Αραμπατζή.