Αλλάζει ο τρόπος διάγνωσης, αλλά και αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης, σύμφωνα με τα όσα δηλώνει στο Πρακτορείο Fm ο ενδοκρινολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του Εργαστηρίου Έρευνας Παθήσεων του Μυοσκελετικού Συστήματος «Θ. Γαροφαλίδης», (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιώργος Τροβάς, σε συνέντευξή του με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα οστεοπόρωσης.

«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν δυνατόν να “φτιάξουμε κόκαλο” καθότι με τα φάρμακα που είχαμε στη διάθεση μας μπορούσαμε μόνο να προλάβουμε περαιτέρω την οστική απώλεια», αναφέρει ο κ. Τροβάς και συμπληρώνει ότι «σήμερα με τα νέα φάρμακα, που είναι αναβολικοί παράγοντες, έχουμε τη δυνατότητα να αντιστρέφουμε την πορεία της οστεοπόρωσης, διεγείροντας την παραγωγή νέου οστού».

Μελέτη του Lancet σε ασθενείς υψηλού κινδύνου

Δημιουργείται νέα οστική πυκνότητα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για έναν σκελετό που είναι ώριμος και γηράσκει, εξηγεί και προσθέτει: «Κάποια από αυτά τα φάρμακα, από αυτή την κατηγορία, κυκλοφορούν στην Ευρώπη και κατ’ επέκτασιν στη χώρα μας, κάποια άλλα είναι στο στάδιο της έγκρισης. Μάλιστα πρόσφατη πολυκεντρική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Lancet έδειξε ότι τα φάρμακα αυτά είναι αποτελεσματικά. Στη μελέτη συγκρίθηκε ένας αναβολικός παράγοντας με μία παραδοσιακή φαρμακευτική αγωγή σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, δηλαδή ασθενείς οι οποίοι έχουν ένα πρόσφατο ή πολλά πρόσφατα κατάγματα». Όπως επισημαίνει στο Πρακτορείο ο κ. Τροβάς αυτά τα φάρμακα έχουν ένδειξη μόνο για ασθενείς υψηλού κινδύνου, λόγω υψηλού κόστους.

Νέα ολιστική προσέγγιση στη διάγνωση

Όσον αφορά τις νέες στρατηγικές που αφορούν στην καλύτερη διερεύνηση των ασθενών που έχουν ένα μελλοντικό κίνδυνο κατάγματος, σύμφωνα με τον κ. Τροβά χρησιμοποιείται πλέον ένας όρος που λέγεται οστεοσαρκοπενία και θα τον ακούσουμε περισσότερο στο μέλλον. Ο όρος αυτός αφορά στη σύνδεση του μυικού με το σκελετικό σύστημα. «Ως γνωστόν τα περισσότερα κατάγματα γίνονται συχνότερα μετά από μία πτώση. Επομένως εκτός από τον σκελετό, θέλουμε κι ένα καλό μυικο σύστημα και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να έχουμε μία ακριβέστερη διάγνωση της κατάστασης του μυικού συστήματος. Έτσι τα καινούργια συστήματα μέτρησης οστικής πυκνότητας έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να ελέγχουν και το μυικό σύστημα, ώστε να έχουμε μία καλύτερη διάγνωση της κατάστασης, για να είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί».

Τα 2/3 των σπονδυλικών καταγμάτων είναι συνέπεια της οστεοπόρωσης

Υπάρχουν καινούργιας γενιάς μηχανήματα, λέει ο κ. Τροβάς που έχουν επάνω τους νέα λειτουργικά συστήματα, με τη δυνατότητα όχι μόνο να μετρούν την κλασσική οστική πυκνότητα, αλλά να ελέγχουν όλη τη σύνθεση του σώματος, το λιπώδη ιστό, το μυικό σύστημα κι επίσης να μπορούν να λειτουργούν σαν ακτινολογικά μηχανήματα. «Κάτι πολύ σημαντικό, γιατί αυτά τα μηχανήματα ελέγχουν ταυτόχρονα την οστική πυκνότητα και την σπονδυλική στήλη. Και είναι πολύ σημαντικό γιατί τα 2/3 των σπονδυλικών καταγμάτων είναι αδιάγνωστα, γιατί είναι συνέπεια της οστεοπόρωσης, αλλά δεν έχουν συμπτώματα».

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σε νούμερα

-Περίπου 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 5 άντρες άνω των 50 ετών θα πάθουν ένα οστεοπορωτικό κάταγμα

-Κάθε χρόνο καταγράφονται 1,6 εκατομμύρια κατάγματα στο ισχίο

-Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2050 το νούμερο αυτό μπορεί να φτάσει μεταξύ του 4,5 με 6,3 εκατομμύρια

-Στην Ελλάδα περίπου 15.000 άτομα σπάνε κάθε χρόνο το μηριαίο οστό. Η θνητότητα των ατόμων αυτών τα 2 πρώτα χρόνια μετά την εγχείρηση φτάνει το 30%

-Υπολογίζεται ότι 2 στα 3 κατάγματα της σπονδυλικής στήλης δεν λαμβάνουν ιατρική αγωγή

-Γυναίκες, οι οποίες έχουν πάθει σπονδυλικό κάταγμα, βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο για επιπρόσθετο κάταγμα μέσα στον επόμενο χρόνο.