Οι κινητοποιήσεις των μαθητών του ΕΠΑΛ Σιδηροκάστρου βάζουν μπροστά στις ευθύνες μας όλους μας. Γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και φυσικά Υπουργείο Παιδείας και Κυβέρνηση, τοπικούς φορείς, τοπικά μέσα ενημέρωσης, τους πάντες. Εδώ φαίνεται καθαρά η θέση που παίρνει ο καθένας στην πράξη και όχι στα λόγια για «Δωρεάν Δημόσια Παιδεία για όλους», για ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση». Στο ΕΠΑΛ Σιδηροκάστρου κλείνουν τα ολιγομελή τμήματα σύμφωνα με τις πολιτικές επιταγές του Υπουργείου και της ΕΕ . Θέλουν με την δικαιολογία των ολιγομελών τμημάτων στην ουσία να καταργήσουν τμήματα που δεν προωθεί η πολιτική τους στα ΑΕΙ. Καμιά μέριμνα για τα παιδιά που σπούδασαν στην ουσία δύο χρόνια σε μια ειδικότητα και τα «κόβουν» το δρόμο τους για το απολυτήριο.
Εμείς απαιτούμε να λειτουργήσουν κανονικά τα τμήματα με εξασφάλιση προσωπικού και τεχνικού υλικού, υποδομές για αυτά τα τμήματα. Έχει ήδη κατατεθεί επερώτηση προς την Κυβέρνηση από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, για να προβεί σε άμεσες ενέργειες για να μην κλείσει κανένα τμήμα ολιγομελές του ΕΠΑΛ Σιδηροκάστρου. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Είναι αναγκαία η συμμετοχή των συλλόγων γονέων, της εκπαιδευτικής κοινότητας, των οργανώσεων και των φορέων της περιοχής. Δωρεάν δικαίωμα στη μόρφωση έχουν όλοι οι έφηβοι, όλα τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Καμία παραίτηση από το μορφωτικό δικαίωμα
Πρόκειται για εφήβους για τους οποίους η συνέχιση των σπουδών στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι «πολυτέλεια», που έχουν χαμηλές επιδόσεις, όχι φυσικά γιατί στερούνται ευφυΐας, και ακολουθούν μία δεύτερη – σε σχέση με το Γενικό Λύκειο – επιλογή, που οδηγεί στη δημιουργία χειρωνακτών εργατών. Και είναι μεν τιμή για τα παιδιά της εργατικής τάξης να γίνουν και τα ίδια εργάτες, ωστόσο αναγκάζονται να κάνουν μία πρόωρη επιλογή ζωής αμέσως μετά το γυμνάσιο, χωρίς να αξιοποιείται το περιθώριο μέχρι τα 18 χρόνια, οπότε και ο άνθρωπος ωριμάζει από πολλές απόψεις να λάβει τα εφόδια που είναι απαραίτητα για τη ζωή.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, τις σύγχρονες εξελίξεις, την πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας, είναι απαραίτητο και εφικτό να μορφώνονται όλα τα παιδιά ενιαία μέχρι τα 18 τους χρόνια σε ένα σχολείο. Που θα καλλιεργεί τις κλίσεις και τα ταλέντα τους, που θα τους δίνει τα απαραίτητα εφόδια για τη ζωή και η όποια επαγγελματική ειδίκευση να ακολουθεί την ενιαία 12χρονη εκπαίδευση.
Αυτόν τον προσανατολισμό βέβαια δεν τον έχει η σημερινή πολιτική, που βλέπει διαφορετικά την αποστολή της Εκπαίδευσης, που αφαιρεί την ολόπλευρη μόρφωση και από το Γενικό Λύκειο, καταργώντας τα μαθήματα που δεν απαιτούνται για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Αυτό δεν σημαίνει πως σήμερα οι μαθητές των ΕΠΑΛ, πρέπει να παραιτηθούν από το δικαίωμα να μάθουν την ειδικότητα που επέλεξαν, με εξασφάλιση των απαραίτητων όρων στα σχολεία τους, να αποκτήσουν παράλληλα την ουσιαστική γενική γνώση που είναι απαραίτητη. Στην κατεύθυνση αυτή, πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης μια σειρά μέτρα, όπως :
γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας,
όλοι οι καθηγητές στις θέσεις τους από την αρχή της χρονιάς,
βιβλία σύγχρονα με βάση τις εξελίξεις,
ουσιαστική αντιμετώπιση της μαθητικής διαρροής

Παράλληλα, να διεκδικηθούν οι :
απαραίτητες υποδομές, στήριξη στα εργαστηριακά κέντρα για να γίνεται ουσιαστικά η σύνδεση θεωρίας και πράξης για όλους τους μαθητές των ΕΠΑΛ,
δωρεάν εξοπλισμός χωρίς να πληρώνουν από την τσέπη τους οι λαϊκές οικογένειες,
μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο,
δωρεάν μετακίνηση των μαθητών. Κατάργηση οποιουδήποτε χιλιομετρικού περιορισμού που στην ουσία υποχρεώνει τις λαϊκές οικογένειες των μαθητών να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη,
τοποθέτηση άθραυστου παραβολικού καθρέπτη στη διασταύρωση του σχολείου για τον καλύτερο έλεγχο των σημείων καθώς μετακινούνται οχήματα βαρέως τύπου στην περιοχή,
κατασκευή και τοποθέτηση βάσεων στήριξης των ποδηλάτων των μαθητών στο προαύλιο του σχολείου.
Ο αγώνας για πραγματική εξασφάλιση των απαραίτητων όρων και προοπτικής και για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ συναντιέται με εκείνον των μαθητών, των γονιών, των εκπαιδευτικών για σχολείο που θα μορφώνει πραγματικά, ολόπλευρα, καθολικά, με γενναία χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών, συναντιέται και με τον αγώνα των σωματείων για δουλειά με πλήρη δικαιώματα, Συλλογικές Συμβάσεις, ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών νόμων.