Οι Ναζί επιστήμονες του Αδόλφου Χίτλερ ανέπτυξαν κρυφά εξελιγμένες τεχνολογίες στα οπλικά συστήματά τους, που αξιοποίησαν αργότερα οι Αμερικανοί, αλλά το μόνο που δεν κατάφεραν ήταν να τιθασεύσουν την πυρηνική ενέργεια, μολονότι το προσπάθησαν.

Την ώρα που φουντώνει η σεναριολογία για την τύχη του επικεφαλής των μυστικών οπλικών συστημάτων του Χίτλερ, Χανς Κάμλερ, η Daily Mail εξηγεί ότι οι Ναζί έφθασαν πολύ κοντά στο στόχο τους στη διάρκεια ενός πειράματος με εκατοντάδες κύβους ουρανίου, ορισμένοι από τους οποίους φέρονται, μάλιστα, να κυκλοφορούν στη μαύρη αγορά!

Επικεφαλής του προγράμματος για την κατασκευή του αντιδραστήρα Β-VIIΙ ήταν ο διάσημος Ναζί φυσικός Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, που είχε συμβάλει στη θεμελίωση της Κβαντομηχανικής, τιμήθηκε γι’ αυτό με το Νόμπελ Φυσικής το 1932 και έπεσε στα χέρια των Συμμάχων μετά τη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου το 1945.

Γιατί απέτυχε το πυρηνικό πρόγραμμα των Ναζί

Οι Ναζί είχαν κατασκευάσει κάτω από τον ναό ενός κάστρου στην πόλη Χάιγκερλοχ στη νοτιοδυτική Γερμανία ένα μυστικό εργαστήριο, που αποκαλείται σήμερα Atomkeller Museum και το οποίο επισκέπτονται όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν για τις προσπάθειες της ναζιστικής Γερμανίας να αναπτύξει πυρηνική τεχνολογία.

Ο πυρήνας του αντιδραστήρα αποτελείτο από 664 κύβους ουρανίου συνδεδεμένους μεταξύ τους με σύρματα που χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή αεροσκαφών. Λόγω όμως του ανταγωνισμού μεταξύ των διάφορων επιστημονικών ομάδων που εργάζονταν στον τομέα πυρηνικής έρευνας των Ναζί δεν υπήρχαν αρκετοί κύβοι σε μία τοποθεσία για να κατασκευαστεί ένας πυρηνικός αντιδραστήρας, που να λειτουργεί καθώς χρειάζεται μια ελάχιστη ποσότητα, μια κρίσιμη μάζα, που απαιτούσε μερικές εκατοντάδες κύβους ουρανίου ακόμη.

Αλλά Αμερικανοί ερευνητές διεπίστωσαν ότι ίσως κυκλοφορούν ακόμη εκατοντάδες από τους κύβους αυτούς στη μαύρη αγορά ανά την υφήλιο κι ένας εξ’ αυτών κατέληξε υπό μυστηριώδεις συνθήκες -βγαλμένες θαρρείς από το σενάριο κατασκοπευτικού θρίλερ- στα χέρια ενός Αμερικανού επιστήμονα πριν από έξι χρόνια.

To μυστήριο με τον πυρηνικό κύβο των Ναζί που κατέληξε στα χέρια ενός Αμερικανού επιστήμονα

Το καλοκαίρι του 2013 ένας κύβος, τυλιγμένος σε χαρτοπετσέτες, μέσα σ’ έναν γαλάζιο υφασμάτινο σάκο, έφθασε στο γραφείο του ερευνητή του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, Timothy Koeth μαζί με ένα ανυπόγραφο σημείωμα, που ανέφερε: «Ελήφθη από τον αντιδραστήρα που προσπάθησε να κατασκευάσει ο Χίτλερ. Δώρο του Nininger» (από το όνομα του Robert Nininger, που είχε εμπλακεί στα σχέδια των ΗΠΑ να κατασκευάσουν ατομική βόμβα, γνωστή ως Σχέδιο Μανχάταν).

Η έρευνα του Koeth και της ομάδας του αποκάλυψε ότι ο Νininger κατείχε κάποτε έναν κύβο ουρανίου, ο οποίος αφού άλλαξε πολλές φορές χέρια, έφθασε στα χέρια του Αμερικανού φυσικού. Η έρευνα όμως του Κoeth έφερε στο φως και έγγραφα που αποδεικνύουν ότι οι Ναζί διέθεταν πράγματι αρκετούς κύβους ουρανίου για να ολοκληρώσουν την κατασκευή του αντιδραστήρα στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά οι κύβοι αυτοί ήταν διάσπαρτοι σ’ ολόκληρη τη Γερμανία.

Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι στο διάστημα που μεσολάβησε οι εναπομείναντες κύβοι έχουν χαθεί, αλλά οι Αμερικανοί ερευνητές δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια εντοπισμού τους. «Αυτό το πείραμα ήταν η τελευταία προσπάθειά τους [των Ναζί] να δημιουργήσουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα που να λειτουργεί, αλλά δεν υπήρχε αρκετό ουράνιο στον πυρήνα για να πετύχουν το στόχο τους», είπε ο Koeth. Aλλά ακόμη κι αν είχαν ο Χάιζενμπεργκ κι η ομάδα του τους υπόλοιπους 400 κύβους, θα αντιμετώπιζαν κι άλλα προβλήματα όπως η απουσία επαρκούς ποσότητας βαρέος ύδατος (στο εργοστάσιο παραγωγής του στη Νορβηγία είχε κάνει σαμποτάζ ομάδα ανταρτών).

Ο εσωτερικός ανταγωνισμός δυναμίτισε τις πυρηνικές φιλοδοξίες των Ναζί

Το βασικότερο όμως πρόβλημα, που ανέτρεψε τα πυρηνικά σχέδια των Ναζί, ήταν σύμφωνα με τη συνάδελφο του Koeth στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, Μίριαμ Χίμπερτ, οι εσωτερικές αντιπαλότητες και ο μη παραγωγικός ανταγωνισμός μεταξύ των διαφόρων επιστημονικών τους ομάδων.

«Αν οι Γερμανοί είχαν συγκεντρώσει τα αποθέματά τους αντί να τα κρατούν χωριστά μεταξύ διαφόρων, αντιπάλων ομάδων, ίσως είχαν καταφέρει να φτιάξουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα που να λειτουργεί», είπε. Κι όπως εξήγησε, οι Αμερικανοί διδάχθηκαν από τα λάθη των Ναζί. Ενώ το ναζιστικό πρόγραμμα ήταν διαιρεμένο και επικρατούσαν οι ανταγωνισμοί, στο Σχέδιο Μανχάταν οι Αμερικανοί επιστήμονες συνεργάστηκαν υπό τον απόλυτο έλεγχο του στρατηγού Λέσλι Γκρόουβς και το ολοκλήρωσαν με επιτυχία. Αυτή η αδυναμία συνεργασίας των επιστημόνων των Ναζί απέτρεψε έτσι, όπως αποδεικνύεται, έναν πραγματικό εφιάλτη για την ανθρωπότητα. Γιατί αν ο Χίτλερ είχε αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία, η έκβαση του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ίσως ήταν διαφορετική…